De laboratoriumvakbeurs LabNL telde dit jaar met bijna 1.700 bezoekers een kleine honderd minder belangstellenden dan twee jaar daarvoor, bij de eerste editie van LabNL. Niet een verschil waar je, denk ik, als beursorganisator van wakker hoeft te liggen.

Maar die cijfers laten niet zien dat het soms wel erg rustig was bij de beursstands. Niet alleen door de spreekwoordelijke beursmiddagen, die voor menig bezoeker rond een uur of drie tot een einde komen. Maar ook door het succes van de seminars, die goed tot zeer goed werden bezocht. Met als gevolg dat het tijdens die seminars relatief rustig was bij de exposanten.

Die seminars zijn in de loop der jaren uitgegroeid tot een bezoekersmagneet voor vakbeurzen als LabNL. In samenwerking met de exposanten lukt het beursorganisator FHI steeds beter om een aansprekend seminarprogramma op te tuigen. Dit jaar bijvoorbeeld rond actuele thema’s als AI en security.

In gesprekken met exposanten kwam naar voren dat het best wel een tandje drukker had mogen zijn op de stands. Je zou daarvoor de ‘schuld’ kunnen leggen bij de (programmering van de) seminars, maar dan ga je voorbij aan de aanzuigende werking ervan. Als er helemaal geen seminarprogramma zou het nog rustiger zijn geweest.

Een argument dat in mijn gesprekken regelmatig voorbij kwam is dat het concept met standjes op een beurs achterhaald begint te raken. Inderdaad, als je dit vergelijkt met andere, veel efficiëntere manieren van communicatie tussen klant en leverancier, dan kan je daar wel vraagtekens bij zetten.

Wat echter recht overeind blijft in al het (digitale) communicatiegeweld is het o zo belangrijke persoonlijke contact. En laat daar zo’n beurs nou net een efficiënt vehikel voor zijn, zowel voor bezoeker als standhouder. Met een niet al te drukke stand heb je dan ook nog eens alle tijd voor een goed gesprek!

Richard Bezemer
Hoofdredacteur LabVision

Ontvang je nog geen papieren LabVision?

Ben je nog niet ingeschreven voor de digitale LabVision?